ХУШ МЕОЯД МАРО НОЛАИ ТУ...

САБАБИ ТАЪХИРИ ИЧОБАТИ ДУЪОИ МУЪМИН

Вакте, ки бандаи муъмин бо ихлос ба даргохи Худо нола мекунад ва хочаташ барнамеояд,
фариштагон аз иллати он мепурсанд.

Эй басо мухлис, ки нолад дар дуо,
То равад дуди хулусаш бар само.
То равад болои ин сакфи барин
Буи мачмар аз «анину-л-музнибин».
Пас малоик ба Худо ноланд зор,
К-эй мучиби хар дуоъ в-эй мустачор!
Банди муъмин тазарруъ мекунад,
У намедонад ба чуз ту мустанад.
Ту ото бегонагонро медихи,
Аз ту дорад орзу хар муштахй.
Хак бифармояд, ки на аз хории уст,
Айни таъхири ато ёрии уст.
Хочат оварданаш зи гафлат суйи ман,
Он кашидаш мукашон дар куйи ман.
Гар барорам хочаташ у воравад,
Хам дар он бозича мустаграк шавад.
ГАРРЧИ МЕНОЛАД БА ЧОН Ё МУСТАЧОР!
ДИЛШИКАСТА, СИНАХАСТА, ГУ, БИЗОР.
ХУШ ХАМЕОЯД МАРО ОВОЗИ У
В-ОН ХУДОЁ ГУФТАНУ ОН РОЗИ У.
В-он ки андар лобаву дар мочаро
Мефиребонад ба хар навъе маро.
Тутиёну булбулонро аз писанд,
Аз хушовозй кафас дармекананд.
Зогрову чугдро андар кафас,
Кай кунанд? Ин худ наёмад дар кисас.
Пеши шохид боз ояд ду тан.
Он яке кампиру дигар хушзакан.
Хар ду нон хоханд, у зудтар фатир,
Ораду кампирро гуяд, ки гир.
В-он дигарро, ки хуш хасташ кадду хад,
Кай дихад нон? Балки таъхир афканд.
Гуядаш: «Биншин замоне бегазанд,
Ки ба хона нони тоза мепазанд».
Чун расад он нони гармаш баъди кад,
Гуядаш: «Биншин, ки халво мерасад».
Хам бар ин фан дор- дораш мекунад,
В-аз рахи пинхон шикораш мекунад,
Ки маро корест бо ту як замон,
Мунтазир мебош, эй хуби чахон!
БЕ МУРОДИЙ МУЪМИНОН АЗ НЕКУ БАД
ТУ ЯКИН МЕДОН, КИ БАХРИ ИН БУВАД. Маснавии маънавй.

Нукта дар ин аст, ки муъмин ба тавсири Куръон беш аз хар чиз Худоро дуст дорад,
бояд, ки дар хама хол чуёи махбуб бошад, на он ки аз вай чизе талаб кунад:

Аз Худо гайр аз Худоро хостан,
Занну афзунист, кули хостан.
Ошиконро шодмониву гам уст,
Дастмузду учрату хидмат хам уст.
Гайри маъшук ар тамошое бувад,
Ишк набвад, харсавдое бувад. Маснави маънавй.
Чалолиддини Румй. Фихи мо фихи. Абдуллох Муллобакозодаи Шаваткй.